|
|
| Mking1113's Most Liked Post |
| Post Subject |
Numbers of Likes |
| RE: கபிலனின் குடும்ப தோஷம் |
7 |
|
|
| Post Message |
கோமளா : அது என்ன சாமி என் பேரன் மூலமாக கிடைப்பது?
சாமியார் : அம்மா அதற்கு உண்டான கால நேரத்தில் அதுவாகவே நடக்கும் போய் வா.
சத்யகலா : சாமி நீங்க எங்களுக்கு சொன்னேதே போதும் சாமி.
கோமளா : நாங்க கிளம்புறோம் சாமி.உங்கள் வாக்கு பழித்தால் நீங்கள் கேட்காதே அளவுக்கு உங்களுக்கும் இந்த கோயிலுக்கும் நான் செய்வேன் சாமி.
சாமியார் : அப்படியா ரொம்ப சந்தோஷம்,நீ அடுத்து முறை இங்கு வந்தால் உனக்கு ஒரு நல்ல சேதி சொல்வேன் போய் வா.
கோமளா : கண்டிப்பாக வருவேன் சாமி.இன்னும் ஆறு ஏழு மாதங்களில் என் கடைசி மகன் மற்றும் மகளுடைய குழந்தைகளை இந்த கோயிலில் வைத்து தான் பெயர் சூட்டும் விழா நடத்துவேன் சாமி.
சாமியார் : அப்படியா பார்ப்போம் நீ வருகிறாயா இல்லையா என்று.அம்மாடி சத்யகலா உன் மகனை பத்திரமாக பார்த்துக்கொள் தாயே.
சத்யா : சரிங்க சாமி, அவன் தான் சாமி இனி நான் வாழ்வதற்கு இருக்கும் ஒரே பிடிமானம்.பத்திரமாக பார்த்து வளர்க்கிறேன் சாமி.
சாமியார் : உனக்கு இப்ப என்ன வயதம்மா.
சத்யா : பதினெட்டு வயது சாமி.
சாமியார் : இன்னமும் சில வருஷங்கள் தானம்மா அதன் பின் உன் வாழ்வில் வசந்தத்தை மட்டுமே பார்ப்பாய் தாயி,நீ மட்டுமல்ல நீ வாழ வந்த இந்த வீடே உனக்காக வசந்தத்தை ஏற்படுத்தி கொடுக்கும், உன் மூலமாக இந்த குடும்பமே சந்தோஷமாக இருக்கும் கவலை வேண்டாம் போய் வா தாயி.
சத்யகலா மற்றும் கோமளவல்லி இருவரும் சென்று வெகு நேரம் ஆனதால் பாண்டிமீனாளும் தமயந்தியும் அவர்களை தேடி சாமி இருக்கும் குடிலுக்கு வந்தனர்.
சாமியிடம் விடைபெற்று கிளம்ப தயாரான சத்யா மற்றும் கோமளா இருவரும் பாண்டிமீனாள் மற்றும் தமயந்தி வருவதை பார்த்தனர்.
கோமளா" சாமி என் மூத்த மருமகளும் இளைய மருமகளும் வருகிறார்கள் அவர்களையும் ஆசிர்வாதம் பண்ணுங்க சாமி.
சாமியார் அவர்களுக்கும் ஆசிர்வாதம் செய்து அனுப்பினார்.
அங்கிருந்து வெளியேறி மண்டபம் வந்து அனைவரும் கோயிலில் இருந்து கிளம்பி வீட்டுக்கு போயினர்.
எல்லோரும் பெரிய வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தனர்.கோமளவள்ளிக்கு மனது சற்று ஆறுதலாக இருந்தது.பேரன் கபிலனை பார்த்து அவன் கை கால் ஆட்டி ஆட்டி விளையாடுவதை பார்த்து சிரித்தாள்.
மாதங்கள் கடந்தன தங்கமும் தமயந்தியும் நிறைமாதமாக இருந்தனர்.அவர்கள் இருவருக்கும் வளைகாப்பு செய்ய முடிவெடுத்தாள் கோமளா பாட்டி.
வீட்டில் உள்ளவர்களிடம் அதைப்பற்றி பேசினால் எல்லோரும் அவள் முடிவுக்கு சரி என்றனர்.வளைகாப்புக்கு தேதி குறிக்கப்பட்டு அதற்கான வேலைகளை ஒவ்வொருவரும் பிரித்துக்கொண்டு செய்தனர்.
வளைகாப்பு நாளும் வந்தது, "சீறும் சிறப்புமாக வளைகாப்பு நடத்தினால்" கோமளா பாட்டி.அதற்கு அடுத்த நாளே கோமளாவின் மகனும் மருமகனும் மோட்டார் சைக்கிளில் கடைவீதிக்கு செல்லும் வழியில் லாரி மோதி ஆக்ஸிடென்ட் ஆகி அதே இடத்தில் இருவரும் இறந்தனர்.
இந்த செய்தியை கேட்டு கோமளா வள்ளி துக்கத்தில் மயங்கி சரிந்தாள்.மக வாழ்க்கையும் கடைசி மருமகள் வாழ்க்கையும் இப்படி ஆகி விட்டதே என கதறினாள்.ஊரே பெரிய வீட்டுக்காக கண்ணீர் விட்டது.
தமயந்தியும் தங்கமும் அழுதது பார்க்க எல்லோருக்கும் தர்ம சங்கடமாய் இருந்தது.
இருவரின் ஈம சடங்குகள் முடிந்தன.அந்த வீடே இப்போது விதவைகள் கூடாரம் போல இருந்தது.
தமயந்தியின் "அப்பாவும் அம்மாவும்","கோமளவள்ளியிடம்" நாங்கள் எங்கள் மகளையும் மருமகளையும் அவர்களின் வீட்டுக்கு அழைத்து செல்வதாய் கூற கோமளா அதற்கு சம்மதம் தெரிவித்தார்.
தமயந்தியும் தங்கமும் அவர்களுடன் கிளம்பி சென்றனர்.பெரியவீடே மாயன அமைதியில் இருந்தது.யாரும் ஒழுங்காக சாப்பிடாமல் தூங்காமல் எந்த வேளையும் செய்யாமல் போட்டது போட்டபடி இருந்தனர்.
இப்படியே எத்தனை நாட்கள் இருந்தனர் என்று அவர்களுக்கே தெரியாது.அப்படி இருக்கையில் சத்யகலா தான் மாமியார் கோமளவள்ளியிடம் வந்து பேசினால்.
சத்யகலா : "அத்தே" இப்படி இருந்தால் நம்ம நிலமை மாறவா போவுது,பாண்டி அக்காவும் நீங்களும் தெம்பாக இருந்த தான் நமக்கு அடுத்து உள்ள நம்ம புள்ளைங்களை பார்த்துக்கொள்ள வேண்டாமா.
பாண்டி மீனாள் : நீ சொல்வது சரிதான் சத்யா,ஆனா இப்ப இந்த வீட்டுக்கு காவலனாக இருக்க ஒரு ஆம்பிளையும் இல்லையே.அதே நினைக்கையில்....
கோமளா : "நான் ஏதோ பாவம் பண்ணிட்டேன்"அதான் முதல்ல புருஷனை இழந்தேன்,இப்ப புள்ளைங்கள இழந்து இப்படி அனாதையா இருக்கேன்,எல்லாமே நான் வாங்கிய வரம்,என அழுதாள்.
சத்யகலா : அழாதிங்க அத்தே நீங்களே இப்படி மனது ஒடந்சி இருந்தா எங்களுக்கு யாரு அத்தே இருக்கா ஆறுதல் சொல்லே.
பாண்டி மீனாள் : அத்தே அழாதிங்க அத்தே தைரியம் சொல்றே நீங்களும் இப்படி இருந்தால் நானும் சத்யாவும் என்ன பண்ணுவது அத்தே.
கோமளா : எப்படி அழாமல் இருக்க முடியும், என்னை போலவே நீங்கள் நால்வரும் சின்ன வயசுலே புருஷனை இழந்து பூவும் பொட்டும் இல்லாமல் இப்படி நிற்கிறது எனக்கு கஷ்டமா இருக்குடி, புருஷன் இல்லாத வாழ்க்கை எப்படி இருக்கும் என்று புருஷனை சின்ன வயசுல பறிகொடுத்து வாழ்ந்த எனக்கு தெரியும் அதோடே கஷ்டம்.
சத்யகலா : "அத்தே"விடுங்க அத்தை அதையே பேசிட்டு, கடவுள் நமக்கு இவ்வுளவு கஷ்டத்தை கொடுக்கிறார் என்றால் பின்னாளில் நமக்கு சந்தோஷத்தை தருவார்.
கோமளா : அடி போடி இத்தனை வருஷமா அப்படி நம்பி நம்பிதான், நான் இப்படி புருஷன் புள்ளைங்கள வாரி கொடுத்துட்டு இப்படி இருக்கேன்.
பாண்டி மீனாள் : "அத்தே"ஒரு வேளை நம்ம வீட்டுக்கு யாராவது சூனியம் கினியும் வச்சிருப்பாங்களோ.மாமாவோடே வளர்ச்சி புடிக்காமே.
கோமளா : "அதெல்லாம் இல்லே"நான் அப்பவே மாமா இறந்த அடுத்த வருஷமே ஒரு சூனிய காரணே வர வைச்சு கேட்டுட்டேன்.அப்படி எதுவுமே இல்லை என சொல்லிட்டாங்க.
சத்யகலா : ஏன் "அத்தே"நாம வேணா அந்த சாமியாரை போய் பார்க்கலாமா, அவரிடம் கேட்டால் ஏதாவது சொல்லுவார்.
பாண்டி மீனாள் : எந்த சாமியார்?
சத்யகலா : அதான் அக்கா நம்ம குல தெய்வ கோயிலில் பார்த்து ஆசிர்வாதம் வாங்கினோமே அந்த சாமியார்.
கோமளா : சரி உனக்காக போய் பார்த்துவிட்டு வரலாம்.
பாண்டி மீனாள் : அவரிடம் கேட்டால் என்ன பதில் வரும் என்று நினைக்கிறே சத்யா.
சத்யகலா : "அவரிடம் கேட்போம் அக்கா"அன்னைக்கே நிறையவே கேள்வி கேட்டார்.அவருக்கு ஏதாவது தெரிந்திருந்தால் நமக்கு அதை அவர் சொன்னால் நமக்கு அதன் மூலம் நம்மை நடந்தால் நல்லதுதானே.
கோமளா : சரி போய் பார்க்கலாம்.பாண்டி அவ ஆசை படறா போய் பார்க்கலாம்.
பாண்டி மீனாள் : சரிங்க அத்தை.
சத்யகலா : சந்தோஷம் அத்தை, வாங்க அத்தை சாப்பிடலாம், அக்கா நீங்களும் வாங்க,
என்ற போது டெலிபோன் மணி அடித்தது.சத்யாதான் எடுத்தால் ஃபோனை பேசி வைத்துவிட்டு கோமளாவிடம் பாண்டியிடமும் வந்தால்.
"அத்தே"அக்கா நம்ம தங்கத்துக்கும் தமயந்திக்கும் குழந்தை பொறந்திருக்காம் தமயந்தி அப்பா போன் செய்து இப்ப தான் சொன்னார்.
கோமளா : அப்படியா இரண்டு பெருக்கும் குழந்தை பொறந்திருச்சா சந்தோஷம் ரொம்ப சந்தோஷம் நாம ஒரு எட்டு போய் பார்த்துவிட்டு வரலாம்.
பாண்டி மீனாள் : ஆமா சத்யா என்ன குழந்தை பொறந்திருக்காம்.
சத்யகலா : இரண்டு பெருக்கும் பெண் குழந்தைகள் பிறந்திருக்காம் .
கோமளா : "பொட்ட குழந்தையா பிறந்திருக்கு "
சத்யகலா : ஆமாம் அத்தை.
கோமளா : சரிமா போய் பார்த்துட்டு வரலாம்,பாண்டியம்மா காரை ரெடி பண்ண சொல்லு.நாளேக்கு காலையிலே போயிட்டு வரலாம்.
பாண்டி மீனாள் : சரிங்க அத்தே .
மூவரும் அமர்ந்து சாப்பிட தொடங்கினர், காலையில் கிளம்ப வேண்டும் என்று அதற்க்கான வேலையை பார்க்க வேண்டும் சீக்கிரமாக சாப்பிட்டு அவர்களின் வேலைகளை ஒவ்வொருவரும் பிரித்துக்கொண்டு செய்தனர்.
காலையில் மூவரும் தமயந்தியும் தங்கத்தையும் பார்க்க குழந்தைகள் கபிலன் மற்றும் கயல்விழி இருவரையும் அழைத்து கொண்டு காரில் கோமளா வின் சம்பந்தி வீட்டுக்கு சென்றனர்.
இருவரையும் பார்த்து நலம் விசாரித்தனர் மூவரும் அப்படியே அவர்கள் குழந்தைகளை தூக்கி கொஞ்சினர்.
பின்னர் மூவரும் குழந்தைகளுக்கு தேவையான பொருட்களை கொடுத்து கொஞ்ச நேரம் பேசினர்.கோமளாவின் சம்பந்தி இருவரும் இங்கேயே இருக்கட்டும் என்றார்.
சரி என்று கோமளா சொல்லி மூவரும் கிளம்பினர்.பேர் வைக்கும் போது மீண்டும் வருவதாக சொல்லி விடைபெற்று வீட்டுக்கு திரும்பினர்.
"சத்யா" ஆரம்பித்தாள் அத்தை போற வழியில் சாமியாரை பார்த்துட்டு போகலாமா.
கோமளா: இல்லமா நாம் ஒரு வருஷத்துக்கு கோயிலுக்கு போக கூடாது.நம்ம வீட்டில் இப்போது தான் துர் சம்பவம் நடந்திருக்கிறது.அதனால் போக கூடாது.
பாண்டி மீனாள் : அத்தை நாம கோயிலுக்கு போக வேண்டாம்.சாமியாரை மட்டும் பார்த்துவிட்டு வரலாமே.
சத்யகலா : ஆமாம் அத்தை அக்கா சொல்வது போல சாமியை மட்டும் பார்த்து நம்ம விஷயத்தை சொல்லி ஏதாவது பரிகாரம் கேட்போம்.
கோமளா : சரி போற வழியில் தானே போய் பார்க்கலாம்.
மூவரும் அவர்களின் குலத்தெய்வ கோயிலில் உள்ள சாமியாரே பார்க்க போயினர்.கோயில் வந்ததும் மூவரும் குழந்தைகளுடன் சாமியார் இருக்கும் குடிலை நோக்கி நடந்தனர்.சாமியார் இவர்கள் மூவரையும் பார்த்து என்ன விஷயம் என்று கேட்டார்.
சத்யகலா : சாமி கொஞ்ச மாதங்கள் முன் நாங்க இங்க வந்து உங்களை பார்த்துவிட்டு ஆசிர்வாதம் வாங்கிட்டு போனோம் ஞாபகம் இருக்கா சாமி.
சாமியார் : இருக்கு தாயி நீங்கள் வந்த விஷயத்தை சொல்லுங்க.
கோமளா : சாமி எங்கள் வீட்டில் இப்போது ஒரு ஆம்பிளையும் உயிரோடு இல்லை.என் கடைசி மகனும் மருமகனும் ஒரு மாதம் முன்பு லாரியில் அடிப்பட்டு இறந்துவிட்டனர்.இப்போது எங்கள் வீடே ஆம்பிளை இல்லாத வீடாக உள்ளது.நாங்கள் எல்லோரும் புருஷனை இழந்து விதவைகளாக உள்ளோம்.
சத்யகலா : ஆமாம் சாமி அவங்க சொல்வது போல் தான் உள்ளது சாமி.அதான் உங்களை பார்த்து ஏன் இப்படி எங்கள் வீட்டில் நடக்கிறது தெரிஞ்சிக்க உங்களை நாடி வந்திருக்கோம் சாமி.
பாண்டி மீனாள் : உங்களுக்கு தெரிந்தால் சொல்லுங்கள் சாமி.
சாமியார் : நான் அப்பவே சொன்னேனே தாயி, கொஞ்ச காலம் தான் பின் உங்கள் வாழ்வில் வசந்தத்தை காண்பிர் என்று.பின் ஏன் கவலை!
சத்யகலா : ஏன் இப்படி நடந்தது என்று தெரியனும் சாமி,அதை நீங்கள் தான் சொல்லணும் சாமி, அதற்கு பரிகாரம் இருந்தால் நாங்க செய்யறோம் சாமி.
கோமளா : ஆமாம் சாமி,என் மருமகள் சொல்வது போல ஏதாவது பரிகாரம் இருந்தால் சொல்லுங்கள் சாமி, இப்படியே ஒரே தாலி அறுத்த முண்டைகளா ஆனது ஏன் குடும்பம் ஆண் துணை இல்லாமல் போனதும் ஏன் சாமி.அதை தெரிஞ்சிக்கனும் சாமி.
சாமியார் : எல்லோரும் வந்து அமருங்கள்.ஓலை சுவடியை பார்த்து கூறுகிறேன்.(மூவரும் வந்து அமர்ந்தனர்) சாமியார் அங்கே இருந்த கடவுளை கும்பிட்டு சில ஓலை சுவடிகளை எடுத்து வந்து அமர்ந்தார்.
மூவரிடமும் சில கேள்விகளை கேட்க அதற்கு அவர்கள் ஏதோ பதில் சொல்ல, சாமி சில ஓலை சுவடியை படித்தார், படித்து முடித்து அவர்களை பார்த்து நான் அன்னிக்கு சொன்னது தான் தாயி.உங்கள் வாழ்க்கையில் வசந்தத்தை அனுபவிக்க போகிறிர்கள்.
சத்யகலா : அது என்ன சாமி வசந்தம், அது வரும் போது வரட்டும், ஏன் இப்போது இப்படி நடக்கிறது அதே சொல்லுங்கள்.
சாமியார் : இன்னும் சில ஓலை சுவடியை படித்தார்.தாயி இப்ப நான் சொல்வதை கவனமாக கேளுங்கள், அம்மாடி தாயி உங்கள் பரம்பரையில் வந்த ஒருவர் செய்த தவறு தான் தாயி இப்படி நடக்க காரணம்.
கோமளா : யாரு சாமி அது? அப்படி என்ன தவறு செய்தார், அதற்கு எதாவது பரிகாரம் உண்டா சாமி.
சாமியார் : அந்த தவறை செய்தவர் உன் கணவரின் தந்தை அதாவது உன் மாமானார் தான் தாயி.
கோமளா : என் மாமனாரா !
சாமியார் : ஆமாம் தாயி அவர் செய்த ஒரு பாவம் தான் இன்று உங்கள் குடும்பத்தில் ஆண்களே இல்லாமல் இருப்பதற்கு காரணம்.
சத்யகலா : சாமி அப்படி என்றால் என் மகனும்!
கோமளா : அப்படின்னா என் பேரனும் எங்களை விட்டு போயி விடுவானா?
சாமியார் : இருங்கம்மா ஏன் அவசரம்! பொறுமை பொறுமை முழுவதும் சொல்கிறேன் கேளுங்கள்.
பாண்டி மீனாள், சத்யகலா,கோமளவள்ளி மூவரும் அமைதியாக சொல்லுங்கள் சாமி என்றனர்.சாமியார் சொல்ல தொடங்கினார்.
தொடரும்.... |
|
