Saibabugvs (Junior Member) Registration Date: 09-02-2022 Date of Birth: Not Specified Local Time: 14-04-2025 at 07:01 PM Status: Offline

Saibabugvs's Forum Info Joined: 09-02-2022 Last Visit: 23-03-2025, 11:21 PM Total Posts: 34 (0.03 posts per day | 0 percent of total posts) (Find All Posts) Total Threads: 2 (0 threads per day | 0.01 percent of total threads) (Find All Threads) Time Spent Online: 3 Days, 4 Minutes Members Referred: 0 Total Likes Received: 341 (0.29 per day | 0.01 percent of total 2863784) (Find All Threads Liked For — Find All Posts Liked For) Total Likes Given: 16 (0.01 per day | 0 percent of total 2824191) (Find All Liked Threads — Find All Liked Posts) Reputation: 23 [Details] Saibabugvs's Contact Details Email: Send Saibabugvs an email. Private Message: Send Saibabugvs a private message.

Saibabugvs's Most Liked Post Post Subject Numbers of Likes మానసచోరుడు 4 35 Thread Subject Forum Name మానసచోరుడు Telugu Sex Stories Post Message బంగారు రంగు నూగారు సుడులు తిరుగుతూ ఆ బొడ్డులోకి వెళుతూ మాయమౌతోంది . రసిక హృదయం ఉన్నవాడు ఆ బొడ్డు పై ముద్దులు పెట్టుకుంటూ ఒక జీవితం గడిపేస్తాడు. ఐసింగ్ చేసిన కేక్ లా ఉన్న ఆ పొట్టని కొరికి కొరికి తన కోరిక తీరా ఎంగిలి చేస్తాడు. బట్ట కప్పని పొట్ట అంత తెల్లగా మృదువుగా ఉంటే రవిక కప్పిన కుచముల సంగతి వేరే చెప్పలా? ఎండిన తాటాకు అంటించినట్టు భగ్గున కోరిక ఎగిసి మండింది రావు కి. మన్ను తిన్న పాములా పడుకున్న మగతనం లేచి బుసలు కొట్టింది. కామం కారం పులిమినట్టు కళ్లు ఎరుపు రంగు పులుముకుంటున్నాయి . ప్యాంట్ సర్దుకుంటూ ఇంకా అక్కడే ఉంటే ఇంకేమి జరుగుతుందో అనుకుంటూ అక్కడినుండి లేచి బయటకి వెళ్లిపోయాడు. బిత్తరపోయింది రుబైయా. అతని పరిస్థితి గమనించలేదు ఆమె. ఆమెను అతను చూడలేదనుకుంటోంది. ఎందుకు అంత హఠాత్తుగా వెళ్లిపోయాడో అర్ధం కాలేదు. నెమ్మదిగా లేచి బయటకొచ్చి వాష్రూం వెళ్తుండగా పక్కనె ఉన్న కేఫ్టేరియా నుండి రావు ఫోన్ లో మాట్లడదం వినపడింది. "డేడీ రావడానికి ఇంకా 2 వీక్స్ పడుతుంది బంగారు అల్లరి చెయ్యకుండా ఆము తినెసెయ్యి. ఫోన్ అమ్మ కి ఇవ్వు ప్లీజ్ "   ఆటువైపు ఎవరున్నది తెలియట్లేదు కాని కొడుకో కూతురో అయ్యుండవచ్చు అనుకున్నది. వాష్రూం కి వెళ్లి తలుపు లాక్ చేసుకుని మొహం పై చన్నీళ్లు చల్లుకునేసరికి ఆలోచనల నుండి బయటకొచ్చింది. మానవప్రవృత్తి చాల విచిత్రమైనది అందులోను ఆడవాళ్ల మనస్తత్వం అర్ధం చేసుకోవాలనుకోవడం వాళ్ల చర్యలకు కారణాలను వెతకడం అంతకన్న పిచ్చి పని ఇంకొకటి లేదు. ఎప్పుడైతే రావు రుబైయా ని పట్టించుకోకుండా బయటకు వచ్చేశాడో అది ఆమె విచక్షణ ని ఉక్రోషం అనే మబ్బు కమ్మేసింది. ఎందుకు చూడడు తనను అనే పట్టుదల కలిగించింది. అంతే వెంటనే జాకెట్ విప్పి బ్రా తీసేసింది. తిరిగి స్పేర్ బట్టలలోని తెల్లని జాకెట్ వేసుకుని పవిట పూర్తిగా కప్పుకుని ఎవరికి అనుమానం రాకుండా పైన గుండీలేని స్వెట్టర్ వేసుకుని బయటకు వచ్చింది. తిరిగి వచ్చి సీట్ లో కూర్చుని పరిస్థితి ని అంచన వేసింది. రామప్ప, రాజేశ్వరి ఏజెన్సీ విజిట్ కి వెళ్లారు. దూరంగా అకౌంటింగ్ డిపార్త్మెంట్ తప్ప దగ్గర లో ఎవరూ లేరు. కొంతసేపు ఆగి స్వెట్టర్ తీఅసేసింది. ఆరోజు ఆమె కట్టుకున్న నెమలి ఫించం రంగు చీరకి ఆ తెల్లని జాకెట్ పూర్తి కాంట్రాస్ట్ ఔతూ ఆమె అందాన్ని మెరుగులు దిద్దుతోంది. రావు తిరిగి సీట్ కి వచ్చి మ్రానుపడిపోయాడు. టెల్లటి జాకెట్ లోనుండి పసుపు రంగులో ఆమె పాలపొంగులు. చీర తాలుక పవిట స్థానభ్రంశం చెందడం వల్ల ఎండుద్రాక్ష రంగులో ఆమె కుచాగ్రం అతని వేళ్ల ను వెడెక్కించి వెర్రెకిస్తోంది. ఆ తెల్లటి జాకెత్ ఐపోయె చోట పసుపు, మీగడ కలిసినట్టు ఆమె చర్మం మెరిసిపోతూ ఉంది. అగ్ని పరీక్ష లా ఉంది రావు కి ఇది. వెంటనె లేచి నిలబడి "రుబైయా ఒక్కసారి మీటింగ్ రూం కి రండి" అన్నాడు గొంతులో జీర , మనిషి లో ఎదో మార్పు గుర్తుపట్టలేని చిన్నపిల్ల కాదు రుబైయా మౌనం గా అతన్ని మీటింగ్ రూం కి అనుసరించింది. లోపలికి వెళ్ల ఆలస్యం రూం దూర్ వేసి లాక్ చేశాడు రావు. రుబైయా వైపు తిరిగి "నా వల్ల తప్పేమైన జరిగిందా. మిమ్మల్ని ఎప్పుడైన వేరె ఎవిధం గానైన చూసినట్టూ అనిపించిందా " అడిగాడతను. "లేదు సర్. కాని ఇప్పుడు ఏమైంది?" ఏమి ఎలియనట్టు అడిగింది "ఏం జరుగుతోందో మీకు తెలియట్లేదా?" మొహంలో ఎ భావం కనబడకుండా అడిగాడతను "తెలియదు సర్" ఉక్రోషం ముంచుకొచ్చింది నిలబెట్టి అడిగేసరికి "చూడండి మీరు నా సబార్డినేట్. మీతో తప్పుగా ప్రవర్తించి ఉంటే క్షమించండి. ఆరొజు మిమ్మల్ని వాష్రూం చూడటం కేవలం యాక్సిడెంట్ అంతే కాని మిమ్మల్ని ఇబ్బంది పెట్టాలని కాదు. నాకు మీ పై ఎలాంటి కోరిక లేదు " అన్నాడతను అభావంగా వళ్లు మండిపోయిందామెకు. ఏదొ ప్రవరాఖ్యుడి లా ప్రవర్తిస్తున్న అతన్ని చూసి వెంటనె తన పవిట తీసేసి నిలబడి "ఇదా మిమ్మల్ని ఇబ్బంది పెడుతున్నది సర్. మీరు కాదు నావంక ఆరోజు ఆశగా చూసింది" ఉక్రోషం లో ఆమె ఎం చేస్తొందో ఆమెకే తెలియట్లేదు. నిజానికి ఆరోజు వాష్రూం లో జరిగింది ఒక యాక్సిడెంట్ అన్నది ఆమె మనసు విస్మరిస్తోంది. బ్రా లేకుండా పలచని ఆ తెల్లటి జాకెట్ లో ఆమె పాలపొంగులు స్పష్టంగా అతనికి దర్శనం ఇస్తున్నాయి. "ప్లీజ్ ప్లీజ్ అర్ధం చేస్కొండి. దయచేసి నెమ్మది గా మాట్లాడండి " అన్నాడు బ్రతిమాలుడుతున్న ధోరణిలో. అతిబలవంతం గా కళ్లు వేరె దిక్కుకి తిప్పుతున్నాడు కాని ఐస్కాంతం ల అతని చూపుని లాగేస్తున్నాయి ఆమె పాలిండ్లు. ఇక ఆగలేనట్టు విసురుగా ఆమెవైపు తిరిగి ఎడమచెయ్యి ఆమె తల వెనుక, కుడిచెయ్యి పిరుదలపై వేసి గాఢ పరిష్వంగం లోకి లాక్కున్నాడు అతను. ఐస్కాంతం ఉత్తర దక్షిణ ధృవాలు అతుక్కున్నట్టు తమలపాకు తీగ పందిరిని చుట్టినట్టు. ఒకరినొకరు ఎన్నో ఏళ్లనుండి తెలిసినట్టు వారి శరీరాలు పెనవేసుకుపొయాయి. అతని పెదవలు ఆమె పెదవులను ఆత్రం గా వెతుక్కుంటే ఆమె సున్నితమైన చేతులు అతని విశాలమైన వీపు ని చుట్టేశాయి. ఆమెనుండి అమృతం అతను పీల్చుకుంటే అతన్నుండి జీవం ఆమె పీల్చుకుంది. ముద్దు అలా పెట్టొచ్చని ఆమెకు తెలియదు. అసలు అలాకూడ పెట్టొచ్చని ఆమె వినలేదు. ఆమెలోని ప్రాణాన్ని జుర్రినట్టు కొత్త ఊపిరిలును ఆమెలో ఊదినట్టు. మగాడి ఎంగిలి రుచిగా ఉంటుందా లేక ఒక్క రావుది మాత్రమేనా. పూతరేకులపై పంచదార చల్లినట్టూ , పంపరపనసకాయలను ఒంటి చేత్తో వత్తినట్టు అతని చేతులు తనపై వీరంగం చేస్తుంటే ఆమె పెదవి అగరు అతనికి ధూపం అతని పెదవి వగరు ఆమెకు గంధం ఆమె లోని తేనె అతనికి నైవెద్యం అతని తడి ఎంగిలి ఆమెకు పాయసం   కాలం ఆగింది..ఆగి కదిలింది.అతని కరుకు చేతులు ఆమె మెత్తదనాన్ని స్పర్శిస్తే ఆ పూబోణి చేతులు అతని కాఠిన్యాన్ని పరామర్శిస్తోంది హాఠాత్తుగా ఆమెనుండి విడివడ్డాడు అతను. "లేదు. నా వల్ల కాదు. క్షమించండి రుబైయా" వడివడిగా అమెనుండీ దూరం జరిగి బయటకు వెళ్లిపోయాడతను. ఒక్కక్షణం ఏమి జరిగిందో అర్ధం కాలేదు. అతను వెళ్లిపోవడం ఆమెకు తెలుస్తోంది.ఆమెకు దుఃఖం పొరలి పొరలి వచ్చింది. మనసుని కత్తితో కోసినట్టు నొప్పి. శారీరికంగా గాదు మానసికంగా తిరిగి ఆమె మనసు గడ్డకట్టి కాఠిన్యమైంది. కోపం ఆమెకు చుట్టూ వాతవరణం వెడెక్కినట్టూ ఉంది. విసురుగా పైన రెండు జాకెట్ హుక్స్ తెంపి పవిట పూర్తిగ వేసుకుని తన సీట్లోకి వెళి కూర్చుంది. కొంతసేపటికి రాజెశ్వరి, రామప్ప తిరిగి ఒచ్చారు. సాయంత్రం వరుకు అందరు విపరీతమైన పని వత్తిడి లో ఉన్నారు. రావు మీటింగ్స్ అంటూ డెస్క్ కి మీటింగ్ రూం కి మధ్య తిరుగుతున్నాడు. ఐదింటికి రామప్ప "ఆమ్మ రుబైయా ఆ వీక్లీ రిపొర్ట్స్ రావుగారికి షరె చెయ్యమ్మ" అన్నాడు. నెట్ స్లో గా ఉండదం తో ఫిజికల్ కాపి ఇమ్మని పురమాయించాడు. "సర్ " అనడంతో తలెత్తి చూసాడు రావు వంగుని రిపొర్ట్స్ అందిస్తోంది రుబైయా. జాకెట్లో బందించడం వల్ల ఎర్రగా కందినట్టు ఆమె పాలిండ్లు రెండు హుక్స్ తెగడం తో జైల్లోంచి బయటకొచ్చే ఖైదీల్లా ముందుకు దూకుతున్నాయి. కాళ్ల మధ్య రక్తం ఉడుకులెత్తింది రావుకి. నిద్రాణంగా పడుకున్న మగతనం గఠ్ఠిగా ఒళ్లువిరుచుకుని తనుపడుకున్న గుహనుండి బయటకు రావలన్నట్టు మారం చేస్తోంది తనని ఇలా అవస్థ పెడుతున్న ఆమె వంక కోపం కోరిక కలిసిన చూపులతో మాడ్చేసేట్టు చూస్తూ ఆ రిపోర్ట్ అందుకున్నాడు. *****   *****  **** రెండురోజులైంది రావు నిద్రపోయి. ఎప్పుడు పడుకుందమనకున్న కలత నిద్రే కలల నిండ రుబైయానే. శుక్రవారం పొద్దున్న యాత్రి ఆఫీస్ లోని సేల్స్ డిపార్ట్మెంట్ అంతా సందడిగా ఉంది. సేల్స్ స్టాఫ్ కి సాధారణంగా శుక్రవారం పెద్ద పని ఉండదు. రామప్ప ఆరోజు టీం బిల్డింగ్ గేంస్ ఏర్పాటు చేసాడు. ఆరోజు కొద్దిగా ముందుగా వచ్చిన రావు , రుబైయా ని ఒంటరిగా కలిసి చెప్పాడు "రుబైయా నీకు నాకు పొసగదు. నా గురించి ఆలోచించకు" అని "అంటే మిమ్మల్ని అందుకునే అర్హత నాకు లేదా?" "అలా అని నేను అనలేదు" "కాని మీ ఆలోచన అదే" "నీకెలా చెప్పను. నేను నువ్వనుకున్నంత మంచివాడ్ని కాదు. నా బాధ్యతలు నీకు శాపలై తగలకూడదు. నీకు బోలెడు జీవితముంది" "అది తెలుస్తూనె ఉంది. మీ చేతే ఔననిపిస్తా నేనె మీ జతననిపిస్తా. ఈరోజు మీకోసం ఒక ట్రీట్ " అంది కోరిక ని కళ్లలో కూరి చూస్తూ "ఏ ట్రీట్ ఐన అందరి ముందూ ఇవాలి" ఆమె ముందరి కాళ్లకు బంధం వేస్తూ "సరే ఛాలెంజ్. ఇది నెగ్గితే నేను ఏది అడిగితే అది నాకు ఇవ్వాలి " "సరే" అన్నాడతను ఎలాగో అందరి ముందు పర్సనల్ ట్రీట్ ఇవ్వదని తనకి తాను ధైర్యం చెప్పుకుంటూ లంచ్ అవర్ దాటాక పేక ఆడదామని పట్టుబట్టారు సేల్స్ ఉద్యోగులు అందరూ. అందరూ గుండ్రంగా కూర్చున్నారు. "మీరు కూడ జాయిన్ అవ్వండి సర్" ఆడవాళ్లు అందరు రావుని బ్రతిమాలడారు . "రండి సర్" అంది రుబైయా చిలిపిగా నవ్వుతూ. చుట్టూ చూసేవాళ్లకి అది మామూలు పిలుపు అనిపించినా రావుకి అర్ధమైంది ఆ కవ్వింపు అతనుకూడ జాయిన్ అయ్యాడు. "మరి పందెం ఏమిటి? అందరిముందు ఒక మాట అనుకుంటే సరి కదా. పందెం ఉంటేనే ఆట బాగుంటుంది " "ఓడినవాళ్లు ట్రీట్ ఇస్తే చాలు" చెప్పింది రాజెశ్వరి భయం గా ముందే ఇంకెమి అడుగుతారొ అన్నట్టు. "నా ప్రొబ్లెం ఏమి లేదు సర్.నేను నా ట్రీట్ ఇచ్చేస్తాను" అంది రుబైయా నవ్వుతూ రావు ని చూస్తూ. రావుకి అర్ధమైంది ఆ మాటలోని శ్లేష. ఆటమొదలైంది . మొదటి ఆట రామప్ప గెలిచాడు. రాజెశ్వరి, ౠబైయా, మేరీ ఫుల్ కౌంట్. "లెక్క రాసుకోండి అఖరున ఎవరు ట్రీట్ ఇవ్వాలో తెలియాలిగా" అన్నాడు రామప్ప.   "నేను మొదటి ఆటే ఓడిపోయాను" బుంగమూతి పెట్టింది రుబైయా. ఏడవకే నీతొ పాటె మేము ఉన్నాము కదా" ఊరడించింది అసలు విషయం తెలియని మేరీ. రావు కి అర్ధమైంది ఆమె ఎమి చేస్తుందో అని కంగారు ఉత్సుకతగా ఉంది అతనికి. ఒకటి కావాలని, వద్దని ఒకెసారి అనిపించడం ఇదే మొదటిసారి ఏదో ఆలొచిస్తున్నట్టుగా కాలు మీద కాలు వేసుకుని పట్టి తీయసాగిందామె. చూసేవాళ్లకి ఆమె కాలు సర్దుకున్నట్టు లేదా పట్టి సర్దుకున్నట్టు కనిపిస్తోంది కాని అసలు విషయం రావు కి అర్ధమైంది. ఓడినప్పుడల్లా ఆమె ఒంటిమీద ఒకటి తీసేస్తుంది. భార్యభర్తలు ఏకంతం లో చేసుకొవడం తెలుసు రావు కి కాని ఇప్పుడు ఇక్కడ అందరి ముందు ఇల..ఎలా? అతనిలో ఆశ్చర్యం ఉత్సుకత తారాస్థాయికి చేరాయి పెడిక్యూర్ చేయించి పింక్ కలర్ నెయిల్ పాలిష్ చెసిన ఆమె పాదాలు చూస్తే కెంపులు పొదిగిన మల్లెపూలల ఉన్నాయి. తమకంగా వాటిని మొహానికి రాసుకుని ఒక్కో వేలు చీకలనిపించింది రావుకి. రాజెశ్వరికి మాత్రం ఎక్కడో తేడా కొట్టింది. ఎప్పుడైతే రావు చూపులు రుబైయా పాదలకి అతుక్కుపొయాయో ఆమెకు పూర్తిగా అర్ధం కాకపోయిన రావు కి మాత్రం రుబైయా మీద కన్నుందని అపార్ధం చేస్కుంది.  ఎలా ఉన్నాయి నా పాదలు అన్నట్టు కళ్లెగరెసింది రుబీయా. మీకు నచ్చాయ? అన్నట్టు సైగ చేసింది. ఇది చూడని రాజెశ్వరి రుబైయా ని కాపాడలన్నట్టు ఒక దగ్గు దగ్గి రెండో ఆటకి అందరిని రెడీ చేసింది. రెండో ఆట సుదీర్ఘంగా సాగింది. ఈసారి రుబైయా కి మళ్లి ఫుల్కౌంట్. కావలని ఓడిపోతొందో నిజంగానె ఓడిపోతొందో అర్ధం కాలెదు రావుకి. ఈ సారి ఏమి తీస్తుందా అని, ఎలా తీస్తుందా అని ఉత్సుకత పెరిగి గుండె గొంతుకలోకి వచ్చేసింది. ఉక్కబోస్తున్నట్టు చేత్తో గాలి విసురుకుంటూ రాజెశ్వరి కి ఏదో చెప్పింది. కొంతసేపటికి తిరిగి వచ్చారు ఇద్దరూ.     జ్యూస్ కావాలా సర్ అని అడుగుతూ వంగుని గ్లాస్ అందించేసరికి అర్ధమైందతనికి ఆమె ఏమితీయడానికి వెళ్లిందో. బ్రా!!! రామప్పకి జ్యూస్ ఇస్తూ ఇక్కడ జరిగిన కథ చూడలేదు రాజెశ్వరి. అరచేతుల్లో చెమట్లు పట్టాయి రావుకి. మల్లెపూలు గుత్తుగుత్తుల గా కాట్టి మధ్య ఎండు ద్రాక్ష లా  తేనె రంగులో. అతని మగటిమి ఇదొక పరీక్ష కాలం. ఆమె ఆడతనానికి కూడ. ఎవరు నెగ్గుతారో కాలమే సమాధానం చెప్పాలి